Tıpkı fotoğraftaki taşlar gibi anılarım da soluklaşıyor hafızamda yıllar geçtikçe. Bana anlatılanları ben yaşamışım sanki, yaşadıklarımsa bir nevi solgun rüya gibi. Peki hakikaten hatırladığım kadar cesur ve korkusuz muydum? Eğer öyleyse bu korkak, ürkek insan kim? Yılların biriktirdikleri beni ne hale getirdi? İçimdeki yıldız gökyüzüne ulaşmak isterken, onu böğrüme zincirledim, korkuyla ve vesveseyle.
Esindaş
0 yorum:
Yorum Gönder